แซ็กโซ แกรมมาติคัส ดูหมิ่นกษัตริย์ฮารัลด์ว่าทรงเป็นกษัตริย์ที่อ่อนแอและไม่มีประสิทธิภาพ ทรงยอมจำนนต่อเจตจำนงของสามัญชน ในขณะที่ อาลินอธแห่งแคนเทอร์เบอรี ได้บรรยายถึงพระองค์ว่าเป็น "ผู้บัญญัติกฎหมายอันเป็นที่รักของประชาชน"[2] พระองค์ยังทรงถูกบรรยายว่าเป็นผู้ที่ปล่อยให้คนอื่นควบคุมการกระทำของพระองค์ ด้วยทรงมีพระอารมณ์ที่ไม่รุนแรง[3] ซึ่งอาจเป็นการบรรยายพระสมัญญาของพระองค์ว่า "หินลับมีด" (ภาษาเดนมาร์ก เรียกพระองค์ว่า ฮารัลด์ เฮ็น) ในหลักฐานบางแหล่งเรียกพระองค์ว่า "ฮารัลด์ ผู้อ่อนโยน"[3]

การปฏิรูปกฏหมายของกษัตริย์ฮารัลด์ไม่ประสบผลสำเร็จอย่างเต็มที่ และมาสำเร็จในรัชสมัยพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์ก ในคริสต์ศตวรรษที่ 13[5] แม้แต่ประวัติศาสตร์การปฏิรูปเงินตราของพระองค์ก็ยังคงถูกตั้งคำถาม[4]